Fëmijët ose të rinjtë që shfaqin mungesë përqendrimi dhe çrregullime hiperaktiviteti, kur rriten rrezikohen të kalojnë aksidente automobilistikë, në shtëpi apo në punë, 8 ose 12 herë më shumë se fëmijët e tjerë.
Specialistët pohojnë se mungesa e përqendrimit dhe hiperaktivitetit mund të kthehet në një problem serioz si në jetën shkollore ashtu dhe në atë familjare të fëmijës.
Ky problem mund të zgjidhet me ndihmën e ilaçeve dhe kurave psikosociale. Fëmijët e kuruar pasqyrojnë zhvillime pozitive në krahasim me ato që nuk kurohen. Tek fëmijët të cilët nuk kurohen, shfaqen probleme të ndryshme si dëshira për të lënë shkollën, mospërfundimi i saj, humbja e besimit në vetvete.
Cdo fëmijë i lëvizshëm nuk është hiperaktiv
?do fëmijë mund të jetë i lëvizshëm apo i padurueshëm por nuk është hiperaktiv. Nëse problemet vazhdojnë edhe pas marrjes së masave dhe mbështetjes së nevojshme të shkollës atëherë është një gjendje që duhet kuruar. Ne e dimë që 9 nga 10 fëmijë ndalojnë kur u thuhet “mos lëviz”.
Krahas kësaj duhen analizuar rastet e problemeve të lindura nga mosplotësimi i përgjegjësive apo detyrave përkatëse. P.sh përfundimi i pjatës përpara nuk është një detyrë apo përgjegjësi. Por nëse fëmija refuzon të shkojë në shkollë dhe në vitet në vazhdim përjeton probleme me punën, të cilat pengojnë frekuentimin e rregullt të saj, atëherë mund të shihet si një problem serioz.
Fëmijëve nuk u duhet gjë televizori
Specialistët mendojnë se koha e kaluar para televizorit është në proporcion të drejtë me mundësinë e shfaqjes së hiperaktivitetit në vitet në vazhdim. Sa më e madhe të jetë koha e kaluar para televizorit aq më shumtë do të jenë dhe problemet e përjetuara nga fëmijët në fushën e kontrollimit të sjelljes, zhvillimin e gjuhës dhe mungesës së përqendrimit. Fëmijët nën moshën tre vjeç nuk kanë nevojë për programe edukative. Fëmijët kanë nevojë thjesht të qëndrojnë me prindërit, të luajnë, të flasin. 02/2012