Jasht temes
Rina .
(5 vite më parë)
Zhvillimi dhe rritja
javë pas jave
javë pas jave
Ana Jana
(5 vite më parë)
Kur jam martu un gjyshi me ka ba perhajr kur kam hyp ne kerr edhe ne familjen ton nuk r kan zakon mi than robi po perhajr qika jem te koft gjaku jem duhet me than e robi yt me e dit qe gjaku osht te baba hala e na jem vetem me trup te burri
N K
(5 vite më parë)
Zoti i ruajt gjitha vajzat kudo qe jane sepse jane mish per qen dhe darkë e dreqit
e pëlqyen (1)
Era A
(5 vite më parë)
N K, shume e vertet , hargjon me te shkollu me mund e ne fund rrogen ia dorzon dikujt qe nuk ia din vleren pareve tua
e pëlqyen (1)
N K
(5 vite më parë)
Per ate deshprohen nanat shqiptare shtatzana kur marrin vesh qe presin vajza se shikoje qka i pret. Mereni me mend te lind prindi te rrit te edukon te shkollon, ti je lulja e zemres se tij dhe nje dite del nga shtepia shkon te njerez pa shpirt qe ta malltretojn vajzen psiqikisht dhe fizikisht.
e pëlqyen (2)
Valtrina 15
(5 vite më parë)
Shume realitet i vertet te na shqiptart
Tmerrrrrr jemi tmerrrrrrrr all ahu i udhezoft qe hijn ne gjynah me bije te dikujt veq qe sosht evladi i vet nuk i dhem ja bojn 100 tkqija
e pëlqyen (1)
Era A
(5 vite më parë)
Shume fjale te verteta fatkeqsisht
(5 vite më parë)
Edhe une e urrej fjalen rob ,rob jemi veq te A llahut qe Atij duhet nenshtruar e adhuruar, ndersa per njerzit nuk jemi rob .
Per njerzit ka fjal tjera qe shprehmi .
Ndersa per teme , edhe une i kisha dhene si keshille vajzave te reja qe jon ende beqare ,pjekuni mire e mendoni se martesa nuk osht nje dite e dy por ter jeten ki me pas pune jo vetem me burrin por edhe me nje "mahall" mbas tij .
e pëlqyen (3)
A & T
(5 vite më parë)
Rina po normal qe te thon Rob se je e deres huj per at , e sa i perket temes me i pas pas ment e sodit sbesoj qe isha kan gati , se pernime robin e Huj pe shtypshin goxha .. lumes ajo qe ka shku ne ni familje qe e dojn e rrespektojn
e pëlqyen (1)
Rina .
(5 vite më parë)
E urrej si shprehje fjalen "rob"apo skllave,e ju si e komentoni fjalen " rob" ????
A je gati me lanë anash rehatine tande, e me marrë përkrah një jetë të re stresuese, e qe besa dhe nënçmuese.
A je gati m’i lanë përkëdheljet e nanës e babës, e gjyshit e gjyshes, e me i gjetë ashpërsitë e vjehrrës, vjehrrit, burrit kunetëve e kunatave?
A je gati me nis një jetë ku pas një muaji martese fillojnë dyshimet bashkëshortore, thahen trëndafilat e fejesës e nisin grushtat e martesës?
A je gati pas lindjes së fëmijës së parë me marrë fjalë ofenduese e tradhëti tmerruese për shkak të një copë trupi që tu paska deformu.
A je gati me pa veten n’pasqyrë sa shpejtë je mplakë nga hallet që i mbajte mbi supet tua, e askush falemderit nuk të tha, e ti ndoshta ende të 30-tat nuk i ke kaluar.
A je gati me marr përsipër një jetë ku ti je akuzuar e lënduar e tradhtuar e tmerruar për nje lavdatë të njerzve “shumë nuse t’mirë e kanë”?
A je gati të presësh të bëhesh pjesëtare e një familjeje ku pa marrë parasysh sa vite i ke kaluar me ta, për ty gjithmonë do thonë “është e huaja”…?
A janë gati tani ata që marrin nuse ta kuptojnë se nusja nuk është rob në shtëpinë tuaj siç i bëhet përhajr mikut “t’koftë përhajr robi”. Thuji “ndal” kësaj, se ne nuk jemi rob të robërve të Zotit, por se të gjithë i përkasim njësoj Zotit! Dhe ne meritojmë më shumë se kaq!