14.10.2019 - Të gjitha nënat shqetësohen për fëmijët e tyre dhe kjo është një gjë normale, por ndonjëherë kujdesi kthehet në ankth dhe kjo çon në çrregullime psikologjike tek nënat, fëmijët dhe tek e gjithë familja.
Këto shenja tregojnë se jeni një nënë që ju kaplon ankthi. Ky artikull do t’ju ndihmojë të ndërmerrni veprimet e duhura në kohë dhe të lehtësoni procesin e rritjes së fëmijëve.
10. “Nëse fëmija im bëhet pis para se të vijnë mysafirët, unë do t’ia ndërroj rrobat”.
Ky tipar nuk ka të bëjë me rregullsinë, është qëllimi i nënës që të jetë nëna e përsosur. Veprimet dhe mendimet tuaja janë të përqendruara vetëm në mendimet e njerëzve, ju doni që ata të shohin që ju ia keni dedikuar veten amësisë.
Njerëzit e shprehin entuziazmin e tyre dhe ju jeni të lumtur, por nëse nuk e bëjnë, ju ndiheni keq.
9. “Nëse fëmija im nuk mund të bëjë diçka vetë, unë gjithmonë do ta ndihmoj”.
Ju mendoni se nëse fëmijët e tjerë janë në gjendje ta bëjnë këtë gjë apo atë gjë, kjo do të thotë se edhe fëmija juaj mund ta bëjë. Por ju nuk e merrni parasysh faktin se fëmija juaj është një individ me aftësitë dhe dëshirat e veta.
Nëse fëmija juaj nuk arrin të bëjë diçka, ju filloni të qortoni atë ose veten.
Kjo sjellje mund të çojë në ulje të performancës së tyre akademike. Nëse arrini të kuptoni se të gjithë njerëzit janë të ndryshëm dhe të qenit më i miri në gjithçka nuk i bën ata të lumtur, jeta e fëmijës tuaj dhe jeta juaj do të jenë më të lehta.
8. “Kur fëmija im ka kohë të lirë, merakosem dhe përpiqem të gjej një detyrë për të”.
Ju jeni lloji i prindit që përpiqet ta mbajë fëmijën tuaj të zënë vetëm për ta mbajtur atë nga ana juaj. Ju nuk besoni se ata janë në gjendje të marrin ndonjë vendim të tyren pa kontributin tuaj ose që askush tjetër përveç jush mund të dijë se çfarë është më e mira për ta.
Këta fëmijë kanë aq shumë mësime, detyrime dhe hobi se nuk kanë një të sekondë të lirë për vete. Ata kurrë nuk kanë përjetuar një shije të pavarësisë dhe nuk mund të eksplorojnë ndonjë interes të tyre.
Kur këta fëmijë rriten, ata nuk janë në gjendje të marrin përgjegjësi dhe nuk dinë se çfarë të bëjnë me jetën e tyre.
7. “Nëse fëmija im shkon diku me shokët, unë planifikoj aktivitetet e tyre”.
Sapo fëmija juaj të rritet, ai gjen shokë dhe shoqe. Kur ata shkojnë për një shëtitje, ju bëni një plan se çfarë duhet të bëjnë dhe ku të shkojnë. Ju merrni të gjitha numrat e telefonit dhe adresat e miqve të fëmijës tuaj dhe të afërmve të tyre.
Kjo sjellje mund të çojë në ngacmime dhe tallje në shkollë dhe privon një fëmijë nga pavarësia e tij, sepse ai gjithnjë dëgjon nënën e tij dhe nuk mund të marrin vendime më vete.
6. “Kur fëmija im ndihet i trishtuar, mendoj se është faji im”.
Ju e keni harruar plotësisht jetën tuaj. Ju jeni vazhdimisht të stresuara dhe të mërzitura. Nëse blini diçka për veten tuaj, ju ndiheni fajtore.
Kur fëmija juaj të rritet, ju përpiqeni t’i mbroni nga mendimet e trisha dhe ju vjen keq nëse gjërat nuk po u shkojnë mirë.
Për të qenë një person i shëndetshëm, një individ duhet të përjetojë gamën e plotë të emocioneve dhe ndjenjave dhe të dijë se si të përballet me ato negativet.
5. “Nëse fëmija im dëshiron të bëjë një aktivitet që nuk më pëlqen me klasën, unë do ta ndaloj atë.”
Çdo ide zgjon brenda jush mbretëreshën e dramës. Ju ndoshta jeni mësuar duke e ndaluar fëmijën tuaj nga disa lloje aktivitetesh sepse janë shumë të rrezikshme.
Ju përpiqeni ta bëni jetën e tyre të parashikueshme, por ju harroni se nuk mund të parashikoni gjithçka.
4. “Nëse fëmija im adoleshent dëshiron të fitojë para gjatë pushimeve, do t’ia gjej unë një punë.”
Për të mbrojtur fëmijën tuaj nga punëdhënësit e padrejtë, ju vendosni të gjeni një punë të sigurt për të.
Ju nuk i merrni në konsideratë dëshirat e tyre, aftësinë e tyre për të marrë vendime, për të zgjedhur mes opsioneve të ndryshme, për të vlerësuar rreziqet dhe aftësi të tjera të dobishme nuk zhvillohen.
Është vërtet e vështirë të jesh një i rritur, pa këto cilësi.
3. “Prindërit duhet t’i mbrojnë fëmijët e tyre nga çdo rrezik”.
Orari i fëmijës suaj është gjithmonë strikt dhe nëse diçka shkon keq, ju përjetoni stres.
Fëmija juaj është shumë i izoluar nga shokët e klasës dhe nga njerëzit e tjerë. Kjo sjellje prindërore mund të shkaktojë gjendje histerie serioze.
2. “Unë kontrolloj çdo gjë që shokët i rekomandojnë fëmijës tim që të lexojë, shikojë dhe dëgjojë”.
Ju jeni një lloj spiuneje dhe kjo nuk është gjë e mirë. Ju dhe fëmija juaj mund të jenë të lumtur vetëm nëse i besoni njëri-tjetrit.
Është më e rëndësishme të mësoni fëmijën se si të sillet në mediat sociale sesa t’i kontrolloni fshehurazi.
1. “Kur fëmija im kthehet në shtëpi nga shkolla, marr frymë e lehtësuar”.
Ju buzëqeshni dhe dukeni të lumtur kur fëmija juaj vjen në shtëpi, por në fakt, ju fshehni ankthin tuaj.
Ju filloni të ndihmoni fëmijën tuaj dhe të bëni gjëra të thjeshta për ta: u lani rrobat, pastroni dhomën, zgjidhni një datë për intervistën e tyre të punës dhe kështu me radhë.
Si rezultat, kur fëmija juaj rritet, ka 2 skenarë të mundshëm: Ata nuk mund të marrin vendime për vete ose argumentojnë me ju, ndërsa përpiqen të jenë të pavarur.
Ekziston rreziku që fëmija juaj gjithmonë të përjetojë një frikë nga e ardhmja dhe probleme të tjera psikologjike që nuk e lejojnë një person të zhvillohet.
Mos i mbroni së tepërmi fëmijët tuaj, është më mirë t’i përkrahni dhe le t’i marrin vendimet vetë në mënyrë që të kuptojnë se bota është interesante dhe një vend i mrekullueshëm për t’u eksploruar.
Burimi: shkolla e suksesit
