Janë bërë disa hulumtime për regjimin e shtratit, por askush nuk e di me siguri të plotë nëse janë të dobishme për ndonjë nga këto probleme. Aktualisht, nuk ka prova të mjaftueshme për të konfirmuar ose përgënjeshtruar përfitimet e regjimit të shtratit për gratë me placenta previa, hipertension të lehtë apo preeklampsia, pamjaftueshmërinë e qafës së mitrës, ose kufizimin e rritjes intrauterine.
Ka pasur edhe disa studime për çudi se regjimi i shtratit ndihmon per të reduktuar rrezikun e lindjes parakohe, dhe një përmbledhje të të dhënave që janë në dispozicion por nuk gjeti prova bindëse për të justifikuar përdorimin e saj. Në fakt, disa hulumtime në shtatzënitë e pakomplikuara me binjakë, u gjet se në të vërtetë duke qenë në regjim shtrati në spital, ishte e lidhur me një rrezik të lartë për lindje të parakohëshme. Kolegji Amerikan i Obstetërve dhe Gjinekologëve ka konkluduar që, regjimi i shtratit “nuk duket që përmirëson shkallën e lindjeve të parakohëshme dhe nuk duhet të rekomandohet në mënyrë rutinore”.
Në fund të fundit, sa më shumë studime të mira shkencore janë dëshpërimisht të nevojshme. Në ndërkohë, mjekët nuk bien dakord mbi kur dhe si të përshkruajnë regjimin e shtratit. Disa thonë se deri sa nuk ka prova të mira për të kundërtën, regjimi i shtratit ia vlen të provohet. Disa argumentojnë që regjimi i shtratit në vetvete ka efekte të ndryshme negative dhe disa gra nuk duhet të jenë subjekt i tij përderisa të kuptojmë me saktësi nëse më shumë bën mirë se sa dëm.
Këta mjekë janë të prirur të besojnë se përdorimi i regjimit të plotë të shtratit, duhet të jetë i cunguar, dhe se disa gra do të jenë më mirë vetëm duke e marrë më lehtë. Kjo nënkupton psh. kufizimin e nivelit të tyre të aktiviteteve, ndërprerjen e marrëdhënies së punës, shmangjen e bartjeve të rënda dhe qëndrimin e gjatë në këmbë dhe pushimin për disa orë gjatë ditës.