Eshte normale te kesh depresion derisa je llahuse, edhte normale qe nenat nervozohen, sepse i bije qe nja 7 muaj shtatezani, dhe tash 10 muaj pas lindjes, dmth nja 17 muaj, qe syri yt nuk eshte ngopur gjum, e krejt kjo e sjell nervozen, une nuk e di se cfare marredhenje ke me burrin tend, mirepo burri im prej fillimi e merr vajzen e del shetite, per me mujt une ne qetesi me u kujdes per veten, ska rendesi a du me i ly thojte, a du me mush kaden me u relaksu, a thjeshte me kqyr nje film, nena duhet te pauzoj prej femijes, edhe femija eshte mire te shetitet me baben, jashte shtepise, ku nuk e ndjen as aromen e nenes, kjo i ndihmon per me qene e shoqerueshme. Mu femija im sme ka nervozu kurre, sepse e kam nje burre qe me kupton, edhe nuk i intereson se a eshte darka gati, kur te vjen prej pune, a nuk eshte e blen ka te vjen, nuk i i intereson se a eshte shtepia cdo dite e fshire ne cdo skaj, qe do the thote, ti duhet me u relaksu, edhe me i marre krejt jeten ma easy, tash je nane, nuk mundesh krejt me i kry, se puna e nanes eshte 24/7. Qe psh tash, e kam beben ne gjume, me dasht mi ba vetit stres e nervoze, isha qu me kry pune te shtepise, po du me relaksu veten, e pije nje kafe, lexoj, shkruaj, shikoj tv. Ne krejt boten, rastet e divorcit jane me te medhajat derisa eshte beba e vogel, sepse nana ka stres, perlahet me burrin, burri nervozohet e nuk kthehet pas pune ne shpi se e din se e pret vetem perlamje, edhe keshtu prishet martesa. Per me rujt martesen, mundou beben ne rend te pare, veten ne rend te dyte, krejt tjerat ne rend te trete. Edhe une ndoshta isha nervozu, me qene e detyrume me pergadite darken e beba me qajt, por kur qane e la darken, mirepo e provoj me marre prane vetes me karroce, edhe duke pergadite duke i tregu cka jane gjerat, edhe meson, edhe degjon, edhe sheh forma e ngjyra, edhe kenaqemi qe te dyja bashke.

Mjeku me ka dhene ca ilace po asnje efekt nuk me kane dhene. Ndihem keq perseri. Ti i ke keto shenjat qe kam dhe une? Se me duket vetja sikur i kam vetem une keto qe ndiej. E ta dish sesa me gezim e kam pritur ardhjen e djalit tim e tani me duket sikur sjam nene e mire. Ka momente qe me duket sikur se dua, e sikur do i bej keq. Me vjen shume inat me veten po se di pse ndihem keshtu. Do zoti na kalon sa me shpejt se po na duket cmenduri.

E dashur jam aq shume keq sa sbeson njeri smundem te duroj asgje, e sidomos kur flen djali e nese e zgjon dikush pasi ai e ka gjumin shume te lehte atehere une behem edhe me keq edhe me shume nervozohem sdi cfare te flase bertas. Burri me thote qe do flej perseri mirepo une filloj e zihem me te. Ai nuk ka faj mirepo une mendoj se i tere fai eshte i tij. Se kisha besuar se do vije ne kete gjendje. Ne mjek nuk kam shkuar por ti te ka dhene mjeku dicka per te pire barem te qetesoj dicka? Uroj qe te kaloj shume shpejt pasi te besoj se eshte shume keq ne kete gjendje, te pershendes.

Bessa edhe une jam duke kaluar depresion, kam 7 muaj qe kam lindur e ndihem akoma keq... me mjekun qe kam folur thote qe eshte normale kjo qe gje nga lindja. Une e kam pasur e pak me rende, nuk duroja dot as veten as femijen. Me dukej sikur do i beja dicka te keqe vetes dhe femijes. Te ka ndodhur ty kjo gje?