Nje keshille nga ju te martuarat
Jam 20 vjeqe e martuar dhe kam nje djale 5 muajsh, jetoj ne Franc, mirepo une kerqysh s\'po mundem me u mesu ketu, s\'po m\'rrihet hiq dhe po merzitem shume. Sot kishim ca fjale me burrin. Ai e mori pushim qe te me conte ne nje takim te OFFi, pastaj dashtem me ia dhane djalit vaksinen e dyte, ai kishte mendu qe e kam ble vaksinen nuk e di as vete se pse ka mendu ashtu, u nisem per te mjeku, i thash prit te shkoj te blej ineksionin dhe kur shkova ishin mshel te gjitha farmacite sepse ketu edhe te hanen e kane pushim farmacite. Tani ia nisi tu e ngrite zanin te mjeku, thojke ti m\'ke thane qe e kam ble, i thash s\'tkam than dhe dulem, sapo hinem te dera e shpise ia filloje prape me ze te larte na ndegjoi baba i tij dhe dul, e pyti cka u ba, i tha kurgja pastaj bertita edhe une i thash hiq mos i thuj kurgja po kallxoj dhe shkova ne dhome. Mirepo tash po ndihna shume keq, jo se une i pata fajet po vetja po m\'doket vet pa kerkend temin, po ndihna si jetim nganjehere. A mund te me jepni keshilla ju lutem se si kishit vepru ju ne kete situate ose te pakten vetem me thuani dicka sepse jam merzite shume, me mungon Kosova, ndihem e huaj ketu, me mungojn familja ime. Po i shoh keta te gjitha bashke dhe po ndihna e vetme une.
Lora 8
(11 vite më parë)